من اشک می ریزم ..
و جماعت بر من می خندند..
که چرا دو دلم ؟
باکی نیست !
بخندید !
شاید خنده مرحمی باشد بر زخمهای پنهان شما
دو دل داشتن گناه من است !!
آری....آری.... بخندید
ای بی دلان
مرا دو دل باشد .
دلی که درد میکشد از جماعت!!
و دلی که بر درد اندیشه می کند.!!
ج _ علیخانی
نظرات شما عزیزان:
s 
ساعت22:50---8 اسفند 1390
پاسخ: درود بر شما