با تو در ثانیه ها
کاش دلها در چهره ها بود

زندگی پرنده مشرق زمین فلسفه و عرفان گاهی باید رفت من خودمم عصر نفرین شده


دو دل


من اشک می ریزم ..

و جماعت بر من می خندند..

که چرا دو دلم ؟

باکی نیست !

بخندید !

شاید خنده مرحمی باشد بر زخمهای پنهان شما

دو دل داشتن گناه من است !!

آری....آری.... بخندید

 ای بی دلان

 مرا دو دل باشد .

دلی که درد میکشد از جماعت!!

و دلی که بر درد اندیشه می کند.!!


ج _ علیخانی

 



نظرات شما عزیزان:

s
ساعت22:50---8 اسفند 1390
پاسخ: درود بر شما

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:








نویسنده : جعفر علیخانی تاریخ :



تمام حقوق اين وبلاگ و مطالب آن متعلق به با تو در ثانیه ها مي باشد.